Bu sabah Belma Hocayı uğurladığımız için biraz içimiz buruk. Bu eğitimde onunla birlikte böyle uzun vakit geçirme fırsatı yakaladığım için kendimi çok şanslı hissettim. Hoca gerçekten çok özel biri, alanımız için bir şans. En kısa sürede yeniden karşılaşmak ümidiyle yolcu ettik hocamızı.
Bugünün sabahki etkinliği daha önce tanıştığımız robotlarla gerçekleştirilmiş yut içi ve yurt dışı uygulamalarından Youtube aracılığıyla paylaşılan örneklerini izlemek ve değerlendirmek oldu. Değerlendirmeyi, izlediğimiz videoda "ne amaçlanmış, öğretmen ne yaptı, öğrenme neydi/nasıldı, nasıl farklı yapılabilirdi" gibi soruları cevaplandırarak gerçekleştirdik. Bu oturumu Emel hoca yürüttü. İlk video olarak BeeBot'un kullanıldığı bir uygulama izledik. Bu örnekte zemin üzerindeki matta çocuklar kendilerine verilen hedef doğrultusunda kodlama yaparak BeeBotu hareket ettiriyordu. İkinci videoda BeeBot bir sanat etkinliği için kullanılmıştı. Fındıkkıran müziği için çocuklar öğretmenin verdiği yönerge doğrultusunda koreografi adımlarını kodluyor, eş zamanlı olarak yan yana dizilmiş BeeBotları çalıştırarak kontrol ediyorlardı. 3. videoda ise bir bilgisayar laboratuvarında çocuklar bilgisayar ekranındaki labirentte gördükleri füzeyi kod blokları ile dünyaya ulaştırmaya çalışıyorlardı. Videoların üçü de yurt dışından uygulamalardı. Yukarıdaki değerlendirme sorularını her bir video için bireysel olarak cevapladıktan sonra gruplar halinde olumlu/olumsuz bulduğumuz yönlerini ve farklı olarak yapılabilecekleri tartışarak paylaştık. Genel olarak her 3 video için de çocuklarda algoritmik düşüncenin geliştirilmesini ilk olumlu yön olarak belirttik. Farklı alanları dijital üretkenlikle ilişkilendirmek fikri de olumlu yönlerden. Genel olarak olumsuz yönlerden öncelikli olanları yazmak gerekirse uygulamalarda ısındırma çalışması olarak kendi bedenleri ile ön çalışma yapmalarına fırsat verilmemiş olması (uzamsal algı adımları, koreografiye uygun kendilerinin dans etmesi gibi), süreçte öğrencilere yaratıcılıklarını geliştirme fırsatı verilmemesi (kendi koreografilerini geliştirmelerini ya da kendi labirentlerini oluşturmalarını isteyip bunlara göre kodlama yapmalarını beklemek gibi) öncelikli olarak yazılabilir. Başka nasıl yapılabilir sorusunun cevabı da aslında olumsuz bulunanlarda belirtilen eksikliklerin giderilmesine pararlel olarak ortaya çıkıyor. (Parantez içinde paylaşılanlar.)
Öğlen arasının ardından ilk oturumda yine bilgisayar laboratuvarına çıkarak bu kez Scratch uygulaması denemeleri yaptık. Pinpon oyunu geliştirdik. Pinpon oyununu oldum olası çok sevmişimdir. Keyifli oldu benim açımdan. Scratch de kod blokları ile animasyon oluşturma, hikaye kurgulama, basit oyunlar geliştirme gibi amaçlar için kullanılabilecek MIT'nin ürettiği bir uygulama. Web üzerinden ücretsiz olarak kullanılabiliyor.
Sabahki etkinliğin sabah oturumuna sığdıramadığımız bir parçası olarak hafta boyunca öğrendiğimiz kullandığımız cihaz ve uygulamalardan yararlanarak okul öncesi programına uygun bir etkinlik planı hazırlamamız istendi. Bizim tercihimiz sanal gerçeklikten yararlanarak VR gözlük kullanarak çocukları sayı sembolleri ile tanıştıran, miktar kavramını kazandıran, basit toplama işlemini öğreten bir etkinlik planlamak oldu. Ancak ben bu oturum tamamlanmadan saat 16.45 gibi arkadaşlarla vedalaşmaya başladım ve ayrıldım. Bu akşam 17.30 ile dönüşe geçiyorum.
Şu anda da bu blogu otobüs yolculuğum sırasında yazıyorum.
Bu proje fikri için Nesrin Hoca'ya, tüm emekleri için de ekibine çok teşekkür ediyorum. Bu bir hafta hem onlarla hem de diğer katılımcı hocalarımla tanışıp verimli vakit geçirdim. İyi ki gelmişim diyorum.
Bugünün sabahki etkinliği daha önce tanıştığımız robotlarla gerçekleştirilmiş yut içi ve yurt dışı uygulamalarından Youtube aracılığıyla paylaşılan örneklerini izlemek ve değerlendirmek oldu. Değerlendirmeyi, izlediğimiz videoda "ne amaçlanmış, öğretmen ne yaptı, öğrenme neydi/nasıldı, nasıl farklı yapılabilirdi" gibi soruları cevaplandırarak gerçekleştirdik. Bu oturumu Emel hoca yürüttü. İlk video olarak BeeBot'un kullanıldığı bir uygulama izledik. Bu örnekte zemin üzerindeki matta çocuklar kendilerine verilen hedef doğrultusunda kodlama yaparak BeeBotu hareket ettiriyordu. İkinci videoda BeeBot bir sanat etkinliği için kullanılmıştı. Fındıkkıran müziği için çocuklar öğretmenin verdiği yönerge doğrultusunda koreografi adımlarını kodluyor, eş zamanlı olarak yan yana dizilmiş BeeBotları çalıştırarak kontrol ediyorlardı. 3. videoda ise bir bilgisayar laboratuvarında çocuklar bilgisayar ekranındaki labirentte gördükleri füzeyi kod blokları ile dünyaya ulaştırmaya çalışıyorlardı. Videoların üçü de yurt dışından uygulamalardı. Yukarıdaki değerlendirme sorularını her bir video için bireysel olarak cevapladıktan sonra gruplar halinde olumlu/olumsuz bulduğumuz yönlerini ve farklı olarak yapılabilecekleri tartışarak paylaştık. Genel olarak her 3 video için de çocuklarda algoritmik düşüncenin geliştirilmesini ilk olumlu yön olarak belirttik. Farklı alanları dijital üretkenlikle ilişkilendirmek fikri de olumlu yönlerden. Genel olarak olumsuz yönlerden öncelikli olanları yazmak gerekirse uygulamalarda ısındırma çalışması olarak kendi bedenleri ile ön çalışma yapmalarına fırsat verilmemiş olması (uzamsal algı adımları, koreografiye uygun kendilerinin dans etmesi gibi), süreçte öğrencilere yaratıcılıklarını geliştirme fırsatı verilmemesi (kendi koreografilerini geliştirmelerini ya da kendi labirentlerini oluşturmalarını isteyip bunlara göre kodlama yapmalarını beklemek gibi) öncelikli olarak yazılabilir. Başka nasıl yapılabilir sorusunun cevabı da aslında olumsuz bulunanlarda belirtilen eksikliklerin giderilmesine pararlel olarak ortaya çıkıyor. (Parantez içinde paylaşılanlar.)
Öğlen arasının ardından ilk oturumda yine bilgisayar laboratuvarına çıkarak bu kez Scratch uygulaması denemeleri yaptık. Pinpon oyunu geliştirdik. Pinpon oyununu oldum olası çok sevmişimdir. Keyifli oldu benim açımdan. Scratch de kod blokları ile animasyon oluşturma, hikaye kurgulama, basit oyunlar geliştirme gibi amaçlar için kullanılabilecek MIT'nin ürettiği bir uygulama. Web üzerinden ücretsiz olarak kullanılabiliyor.
Sabahki etkinliğin sabah oturumuna sığdıramadığımız bir parçası olarak hafta boyunca öğrendiğimiz kullandığımız cihaz ve uygulamalardan yararlanarak okul öncesi programına uygun bir etkinlik planı hazırlamamız istendi. Bizim tercihimiz sanal gerçeklikten yararlanarak VR gözlük kullanarak çocukları sayı sembolleri ile tanıştıran, miktar kavramını kazandıran, basit toplama işlemini öğreten bir etkinlik planlamak oldu. Ancak ben bu oturum tamamlanmadan saat 16.45 gibi arkadaşlarla vedalaşmaya başladım ve ayrıldım. Bu akşam 17.30 ile dönüşe geçiyorum.
Şu anda da bu blogu otobüs yolculuğum sırasında yazıyorum.
Bu proje fikri için Nesrin Hoca'ya, tüm emekleri için de ekibine çok teşekkür ediyorum. Bu bir hafta hem onlarla hem de diğer katılımcı hocalarımla tanışıp verimli vakit geçirdim. İyi ki gelmişim diyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder